PVDF دارای مزایای مهندسی متمایز است

PVDF عمدتاً در کاربردهای حیاتی که به مقاومت شیمیایی عالی، درجه خلوص بالا و خواص مکانیکی عالی نیاز دارند استفاده می شود. PVDF مقاومت خزشی بسیار خوبی دارد که نسبت به سایر فلوروپلیمرها برتری دارد.

پلی وینیلیدین فلوراید یا پلی وینیلیدین دی فلوراید (PVDF) یک فلوروپلیمر ترموپلاستیک بسیار غیر واکنشی است که از پلیمریزاسیون وینیلیدین دی فلوراید تولید می شود. PVDF یک پلاستیک تخصصی است که در کاربردهایی که به بالاترین خلوص و همچنین مقاومت در برابر حلال ها، اسیدها و بازها نیاز دارند استفاده می شود.

PVDF یک فلوروپلیمر سخت و پایدار با مزایای مهندسی متمایز است. PVDF که در سال 1969 توسط دکتر Heijji Kawai کشف شد، نسبت عملکرد خوبی به هزینه دارد.

یک ترموپلاستیک نیمه کریستالی، PVDF در کاربردهایی استفاده می‌شود که به بالاترین درجه خلوص نیاز دارند و در برابر مواد شیمیایی خشن مقاومت می‌کنند، نامحلول بودن و خواص الکتریکی آن از قطبیت گروه‌های متناوب CH2 و CH2 در زنجیره پلیمری ناشی می‌شود.

PVDF دارای چگالی کم (1.78/cm3) در مقایسه با سایر فلوروپلیمرها است. معمولاً در صنایع نیمه هادی، دفاعی، شیمیایی و پزشکی و همچنین در تولید باتری های لیتیوم یون استفاده می شود.

خواص مواد

مقاومت عالی در برابر خزش و خستگی
پایداری حرارتی عالی
مقاومت عالی در برابر تشعشع
اغلب به عنوان عایق و پوشش محافظ در کاربردهای شیمیایی استفاده می شود
مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش (پیری نمی شود)
ثابت دی الکتریک بالا
دمای کار از 20- تا 130 درجه سانتی گراد

کارخانه PVDF اغلب به عنوان یک عایق یا یک مانع محافظ در صنایع شیمیایی استفاده می شود.