لوله پی وی سی یا لوله پلی وینیل کلراید یک نوع لوله کشی نسبتاً مدرن است که بیشتر در سیستم های آب آشامیدنی و سایر تاسیسات آب سرد استفاده می شود. در مواقعی که نیاز به مواد غذایی یا مایعات فوق خالص در کاربردهای تولیدی وجود دارد، معمولا از لوله پی وی سی یا لوله فولادی ضد زنگ استفاده می شود.
لوله پی وی سی لوله پلاستیکی است و از دهه 1960، زمانی که برای اولین بار معرفی شد، در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت. لوله پی وی سی این روزها اغلب جایگزین لوله فلزی در آشپزخانه و حمام می شود.
نگرانی های بهداشتی لوله پی وی سی
در سال های اخیر در مورد مسائل بهداشتی PVC بحث و جدل وجود داشته است. گزارش شده است که برخی از مواد شیمیایی موجود در پلاستیک مورد استفاده در لوله پی وی سی به مرور زمان از بین می روند و اگر آب آشامیدنی یا آب دوش از طریق لوله PVC تامین شود، ممکن است بر تامین آب تاثیر بگذارد.
انعطاف پذیری لوله پی وی سی
لوله پی وی سی می تواند حرکت شدید و درجه خاصی از خمش را بدون ترک تحمل کند. بنابراین لوله پی وی سی اغلب در مناطق زلزله خیز یا در مناطقی که ته نشین شدن دوره ای زمین وجود دارد استفاده می شود.
CPVC (پلی وینیل کلرید کلردار) شبیه پی وی سی است زیرا هر دو از یک عنصر ساخته شده اند، اما وجود کلر در لوله CPVC به آن اجازه می دهد تا دمای بالاتری را نسبت به پسر عمویش تحمل کند. در واقع می تواند دمای 200 درجه فارنهایت را تحمل کند و برای کاربردهای آب گرم مناسب است. CPVC به دلیل سطح تحمل بالایی که دارد، به طور گسترده در کاربردهای تجاری و صنعتی و در مکان هایی که لوله های فلزی در معرض خوردگی هستند استفاده می شود.
اسکایپ: lmzhbb