مزایا و معایب شیرهای توپی

شیرهای توپی دستگاه های کلیدی برای قطع و تنظیم جریان سیال (نفت، گاز، بخار و غیره) در صنعت پتروشیمی هستند.

این نوع شیر دارای مزایای زیر است:

می توان به سرعت با حرکت یک چهارم چرخش باز و بسته شد
بدون نیاز به نیروی گشتاور بالا، آب بندی بسیار محکم را تضمین کنید
دارای طراحی جمع و جور (این تفاوت اصلی بین شیر توپی و شیر دروازه ای است - که هر دو دستگاه روشن و خاموش هستند)

معایب عبارتند از:

شیر دارای قابلیت تنظیم و دریچه گاز ضعیفی است، زیرا برای قطع کردن خط لوله به جای مدولاسیون جریان طراحی شده است (این یک عملکرد ایده آل برای شیرهای کره ای است): دریچه گاز باعث فرسایش صندلی تا حدی در معرض به دلیل جریان با سرعت بالا و فشار تجربه شده می شود. توسط دریچه سایش ممکن است منجر به نشتی تدریجی دریچه شود.
شیر را نمی توان برای دوغاب استفاده کرد، زیرا تجمع ذرات معلق و زباله ها باعث نشت شیر ​​می شود. این ذرات ممکن است در حفره های نزدیک توپ و صندلی ها جامد شوند. شیرهای توپی با گازها و سایر سیالات مایع (حتی مواد شیمیایی چالش برانگیز مانند کلر خشک، اسید هیدروفلوئوریک یا اسید کلریدریک و اکسیژن) بسیار کارآمدتر هستند.
ممکن است تمیز کردن آن دشوار باشد (به جز طراحی ورودی بالا)

موقعیت باز، بسته یا نیمه باز شیر را می توان با نگاه کردن به موقعیت اهرم تشخیص داد:

هنگامی که اهرم با لوله تراز می شود، دریچه باز است. هنگامی که عمود بر لوله است، دریچه بسته است.
هنگامی که در هر موقعیت دیگری است، شیر تا حدی باز (یا تا حدی بسته) است و جریان را تعدیل می کند.

این شیرها از خانواده شیرهای "چهارم چرخشی" یا "شیرهای چرخشی 1/4" (به همراه شیرهای پروانه ای و پلاگین) هستند، زیرا عملیات باز و بسته شدن با چرخاندن اهرم متصل به دیسک به میزان 90 درجه انجام می شود.3